Geschiedenis van de hond (geschiedenis honden)

Er bestaan diverse theorieën over het ontstaan van de tamme huishond. Vroeger dachten mensen vooral dat de hond afstamde van de wolf, coyote en de jakhals. Tegenwoordig zijn de meeste wetenschappers ervan overtuigd dat alleen de grijze wolf de voorouder is van de huishond.

Van wolf tot hond

Er zijn vele theorieën over hoe de wolf overging in de hond, maar het is nog steeds vrij onduidelijk. Vroeger trokken mensen in groepen rond en leefden van de jacht. Ze leefden in dezelfde omgeving als de wolf. Wolven werden waarschijnlijk aangetrokken door de voedselresten en warmte van de mens. En de mens tolereerden de wolven in hun nabije leefomgeving omdat ze hen waarschuwden voor gevaar en de wolven ruimden hun afval op. Het kan zijn dat er af en toe een verlaten nest wolvenjongen gevonden werd door de mens en de mens deze zijn op gaan opvoeden.

Wolven zijn vrij makkelijk tam te maken al blijven ze wel onvoorspelbaar. De tamste wolven zullen dicht bij de mens gebleven zijn en doordat ze onderling weer met elkaar gekruist werden, werden ze in de loop der jaren steeds tammer. De mens ontdekte ook al snel de uitstekende jachtkwaliteiten van de wolf en namen de wolven daarom mee op jacht. Waarschijnlijk is de mens toen ook begonnen met het kruisen van wolven met bepaalde eigenschappen. De precieze overgang van wolf naar hond is moeilijk te zeggen. Het oudste gevonden hondenfossiel is zo’n 14000 jaar oud.

Het ontstaan van de verschillende hondenrassen

Hoewel de mensen nog niets wisten over genetica wisten ze wel dat als ze honden met bepaalde eigenschappen met elkaar kruisten, deze eigenschappen soms weer doorgegeven werden aan de volgende generatie. Hierdoor had de mens invloed op het ontstaan van nog meer hondenrassen. Behalve door de mens ontstonden er ook nieuwe hondenrassen door invloed van het klimaat en milieu. Windhonden en dogachtigen zijn de oudste bekende hondenrassen.

Toen mensen geen zwervend bestaan meer gingen leiden maar zich gingen vestigen in steden en platteland kregen honden behalve jacht ook andere taken. Grote honden konden het vee of de woningen bewaken, en kleine ongevaarlijke hondjes werden als huisdier gehouden. Doordat de jachttechnieken van de mens ook veranderden kwam er ook in de jacht behoefte aan verschillende typen honden. Zo waren er bijvoorbeeld honden nodig die goed waren in een prooi opsporen, en andere honden die goed waren in het verdrijven van een prooi vanuit ondergrondse schuilplaatsen.

Tot de negentiende eeuw werd de hond voornamelijk als jacht,- herders,-drijf,- waak en verdedigingshond gefokt. Maar daarna werd de hond als werkhond minder belangrijk en begon men meer op uiterlijke kenmerken te letten. Sommige hondenrassen zijn heel erg oud, maar de meeste rassen zijn in de afgelopen paar eeuwen ontstaan.

Er zijn enorm veel verschillende hondenrassen van groot tot klein. Toch zijn hun skeletten allemaal volgens hetzelfde model gebouwd. Bij wolven waren onderling al veel verschillen, waardoor de uiteindelijke hondenrassen konden ontstaan. Klik hier voor een lijst van alle hondenrassen.

Kynologie van de hond

Kynologie betekent “leer van de hond” of “hondenliefhebber”. Iedereen die dol op honden is mag zich in feite dus kynoloog noemen. Het woord kynologie wordt echter meestal gebruikt voor “hondenkenner”.

Toen de hond steeds meer als huisdier gehouden werd en men zich bezig hield met het fokken van nieuwe rassen kwam er iemand op het idee om de verschillende rassen officieel te beschrijven. In 1867 verscheen het boek ‘The Dogs of the British Islands’ waarin er 35 verschillende rassen werden beschreven. Naar aanleiding van dit boek ontstond het idee om een rassenstandaard te maken voor elk ras. In 1873 werd in Engeland de eerste kynologenvereniging (The Kennel Club) opgericht, die veertig standaarden publiceerde.

Een paar jaar later werd er ook in Nederland een club opgericht: de vereniging Nimrod, die honden tentoonstellingen organiseerde. Ze hielden ook een administratie bij in de vorm van “Het Nederlandse Hondenstamboek” dat nu nog steeds de basis is van de Nederlandse kynologie. Nimrod en de later opgerichte Koninklijke Kennelclub Cynophilia fuseerden in 1902 samen tot de huidige Raad van Beheer op Kynologisch Gebied. Een aantal andere landen maakten zo ook hun eigen standaarden voor hondenrassen. Er wordt ook samen gewerkt in internationaal verband: de Fédéderation Cynologique Internationale(F.C.I). De FCI erkent tegenwoordig ongeveer 400 verschillende hondenrassen.